O książce: 2020 / Igor Heinrich Schestkow zaczął pisać prozę po rosyjsku w 2003 roku, po tym jak przestał rysować i wystawiać i przeprowadził się z Saksonii Chemnitz do Berlina. W pierwszych latach, podobnie jak wielu innych pisarzy emigracyjnych, wspominał i przetwarzał w prozie doświadczenia życiowe zdobyte w ojczyźnie. Opowiadania te Igora Szestkowa znalazły się w książce „Bachanalia” (Aletheia, St. Petersburg, 2009). W tym zbiorze „strasznych historii” znajduje się także kilka tekstów („Obsesja”, „Księżniczka”, „Karbunkuł”, „Chmura Oorta”. „, „Na szyi bosmana”, „Laboratorium”), których akcja toczy się jak w ZSRR, jednak straciły już swój prawdziwie realistyczny fundament i udając wspomnienia, są fantazjami zwróconymi w przeszłość. W pozostałych opowiadaniach autor przetwarza „zachodnie” doświadczenia życiowe, konsekwentnie i bez wahania tworzy własną wersję „realizmu magicznego”, wysyła swoich bohaterów do światów postapokaliptycznych, surrealistycznych, pośmiertnych, obserwuje je, spisuje i odwraca te notatki w opowiadania. Groteska i przesada nie wprowadzają czytelnika w dżunglę pozbawionych sensu fantazji, a wręcz przeciwnie, pozwalają zbliżyć się do realnej rzeczywistości nowych czasów i światopoglądu nowego człowieka..